piątek, 30 września 2011


09/2011 wrocław. iwona z córką.

czwartek, 29 września 2011


09/2011 wrocław. miłosz z synem.

środa, 28 września 2011

wtorek, 27 września 2011


09/2011, wrocław. tę panią już tu widzieliście. dobrze jest znów się spotkać, usiąść w jakiejś małej knajpce przy rynku, pogadać, pomilczeć, takie tam rzeczy, które pewnie wszyscy znacie, wiadomo jak to jest - mieć przyjaciół.

czwartek, 22 września 2011

żeby nie było, że się lenię: mam urlop, a to jak zwykle znaczy, że mam stanowczo za mało czasu na cokolwiek. przyjechałam do wrocławia i staram się - bardzo się staram - spotykać z wszystkimi tymi dawno nie widzianymi ludźmi. robić zdjęcia. czytać fajne książki. chodzić na długie spacery za dnia. szwędać się po nocy. pić dobrą kawę. pójść do kina. na allena lub almodovara...
no i właśnie z tym kinem, to jest kompletnie przesrane.
zrobiłyśmy z lolą dwa podejścia i za każdym razem kasjerzy odsyłali nas z kwitkiem. bo miałyśmy być jedynymi osobami na sali. bo oni się nastawili, że nikt nie przyjdzie na tak późną godzinę.
nie mogą panie wcześniej, tak, gramy o dwudziestej drugiej trzydzieści, ale przecież są też filmy o dwudziestej, proszę przyjść jutro na ten seans. nie? nie mogą panie? oj, to rzeczywiście, ale tak poza tym, ten ostatni film allena jest do bani. nie wolałyby panie obejrzeć tego co się już zaczęło, właśnie lecą reklamy, piąta część znanego horroru, wspaniałe efekty, niesamowicie zawikłana fabuła, muzyka wywołująca dreszcze, zaskakująca puenta i przesłanie od którego nocą nie zaśniesz: że tak, czy siak wszyscy umrą.
no. wszyscy. umrą. no raczej.
rozumiem dlaczego małe kina podupadają w tym kraju, ludzie nie mają pieniędzy, nie wyrobili w sobie takiego zwyczaju by chodzić do kina, nie mają na to czasu. mają za to telewizory, mają za daleko, mają inne plany. więc dlatego tyle miejsc, które lubiłam zostało zamkniętych ostatnio. nie rozumiem jednak, dlaczego multimegaekstrapleksy z dźwiękiem pięć de, pepsicolą, śledzikiem i popcornem robią wszystko, by odstraszyć widza, stracić pieniądze i klienta. w tym tygodniu dwa razy usłyszałam od obsługi kina, że to co chcę zobaczyć, jest beznadziejne, słabe i głupawe. raz powiedziano mi, że nie ma bilecików, jeśli nie było wcześniejszej rezerwacji. a raz - że jeśli panie nie kupią tych biletów, skończymy pracę za trzy minuty. to takie miłe, zdąrzyć na wcześniejszy tramwaj i być w domu przed północą. prawie by się dało spędzić więcej czasu z dziećmi, albo z chłopakiem. zrobić sobie długą kąpiel lub po prostu pójść z psem na wieczorny spacer.
rozumiem to wszystko, więc jestem miła, a może po prostu jestem miła i się nie zastanawiam. więc idziemy do kalambura i przepijamy nasze bilety. albo kupujemy sobie film na dvd i jakieś piwa, wracamy do domu i mamy to samo, ale jakby inaczej, poza tym ten film - taki stary - już wcześniej obiecywałam sobie, że go zobaczę. jest fenomenalny. wzrusza mnie i rozczula. założę się zresztą, że wszyscy go znacie. dym, można kupić w teskaczu za piątaka.

niedziela, 4 września 2011


trzeba się w końcu do tego przyznać: na codzień nie noszę ze sobą aparatu, nie mam aspiracji by być żurnalistą ulicy, lub artystą fotoreportażu. zwyczajnie, za wielkie to bydle jest i zbyt ciężkie, nawet nie wiecie jak trudno znaleźć odpowiednich rozmiarów damską torebkę. a na holgę - cóż - na holgę to trzeba mieć właściwą melodię. dlatego cykam sobie telefonem komórkowym. wszystko to, co mnie interesuje i inspiruje.
poważnie się zastanawiam teraz - i licze na wasze cenne rady - czy kupić ajfona? jak sądzicie? hmm?